Перадгісторыя гэтай паездкі такая: нядаўна я набыў за ўжо не памятаю колькі рублёў скрэтч-мапу Беларусі (калі хто не ведае, скрэтч-мапа - гэта такая мапа, на якой трэба чымсьці больш-меньш востранькім, мо той жа манетай, сціраць краіны і рэгіёны, якія ты ўжо наведаў). Сціраў я яе і сціраў (заадно яшчэ і даведаўся, што новыя беларускія манеты, што прыйшлі да нас з дэнаменацыяй 2016 года, мала таго што іржавеюць хутка і пакрываюцца нейкім налётам, дык яшчэ і зробленыя з нейкага металічнага лайна, што нават ад глянцавай паперы тупіцца) - падпісаныя на маю інстаграмку нават гэты працэс больш-меньш у анлайне маглі пабачыць - і пабачыў, што у мяне чамусьці дагэтуль атрымаўся ненаведаным Ганцавіцкі раён (транзіт праз Раздзялавічы і Хатынічы і паўгадзіны чакання дызелька ў Люсіне падчас мінулагодняй вандроўкі на Выганаўскае возера я вырашыў не залічваць), а Ганцавічы - бліжэйшым да Баранавічаў горадам, дзе я яшчэ ніколі не быў (хіба што цягнічком праязджаў, але што там з таго цягнічка пабачыш). З іншага боку, глядзець у Ганцавічах асабліва і няма на што, таму ехаць туды спецыяльна будзе не надта прадуктыўна, а вось прыдумаць роварны маршрут з пачаткам у гэтым горадзе - гэта можна. Далей было ўжо справай фантазіі намаляваць стокіламетровы трэк да Баранавічаў, дадаўшы яшчэ некалькі кропак і дарог, якія таксама хацелася наведаць - штосьці пабачыць ўпершыню, кудысьці вярнуцца яшчэ раз



( Чытаць далей...Collapse )

Пакуль тэмпература на вуліцы ўдзень пераскоквае за 30 градусаў (ды і ўвечары не дужа апускаецца), самы лепшы спосаб схавацца ад гэтай гарадской спякоты - гэта пакатацца цяністымі лясамі, якіх на захад ад Баранавічаў хапае

01. Даўно і добра знаёмы мосцік праз Мышанку, быў у маіх артыкулах тут ужо не аднойчы


( Чытаць далей...Collapse )

За пяць дзён травеньскіх выходных немагчыма было б не знайсці часу на тое, каб чарговы раз скатацца куды-небудзь далей ад Баранавічаў, таму ў сераду 8 траўня я вырашыў праехаць не такім ужо і вялікім, але даволі цікавым маршрутам, які я ў агульных дэталях запланаваў ужо даўно. Мэтамі паездкі былі краявіды ўзбярэжжа магутнага Нёмана, у тым ліку месца сутокі Нёмана і Шчары, а таксама вельмі прыгожая рачная лука на мяжы Ліпічанскай Пушчы. То бок, архітэктуры ў гэтым артыкуле будзе адносна нямнога, а вось краявідаў хопіць. Для паездкі часткова выкарыстаны маршрут 2014 года аўтарства victogan, за што яму вялікі дзякуй



( Чытаць далей...Collapse )

Ужо некалькі тыдняў не мог выехаць больш-менш далёка за горад. На шчасце, скарочаны працоўны дзень перад першатравеньскім выходным дазволіў, хуценька павячэраўшы і перапрануўшыся, зрабіць 50-кіламетроўку дарогамі паўночнай часткі Баранавіцкага раёна



( Чытаць далей...Collapse )

Вясновыя вандроўкі на "Крайні Поўдзень" Беларусі, у Століншчыну, становяцца добрай традыцыяй - катаюся туды я ўжо трэці год запар, і кожны раз тамтэйшыя мясціны прыносяць мне задавальненне. У 2017 годзе я не надта далёка ад'язджаў ад чыгункі, пабываўшы ўпершыню ў самім Століне, а таксама першы раз у жыцці праехаўшыся паромам. У 2018 годзе на майскія выходныя я сустрэў тут сапраўдную летнюю спякоту - тэмпература ў той дзень ледзь-ледзь не дацягнула да 30 градусаў, а скончылася ўсё вечаровай навальніцай, трошкі сапсаваўшай фінішную частку маршрута - затое перад гэтым даехаў я да Рубеля (адной з найбольшых і самых, на мой погляд, цікавых вёсак краіны) і старажытнага невялікага Давыд-Гарадка

Гэтым разам свой маршрут я вырашыў пракласці ў заходнім напрамку ад чыгункі. Мне належала стартаваць у Бухлічах (досыць вялікай вёсцы, што знаходзіцца практычна на ўкраінскай мяжы), праехаць адтуль да Століна - а ўжо за райцэнтрам павярнуць на паўночны захад і мясцовымі дарогамі, убок ад прамой і нічым не цікавай шашы Р6, даехаць да Пінска. Першапачатковы трэк складаў каля 95 кіламетраў, фактычна праехаў я ж крыху больш за "сотку"



( Чытаць далей...Collapse )

У нядзелю 31 сакавіка валейбольна-заўзятарскія справы занеслі мяне ў іншы куток краіны - у горад Мазыр Гомельскай вобласці. Але да глядзення на тое, як перакідваюць жоўта-блакітны мячык праз сетку, у мяне было яшчэ некалькі гадзін на тое, каб пагуляць горадам і трошкі асвяжыць уражанні пра адзін з буйнейшых гарадоў Беларускага Палесся. Адразу ўдакладню, што ў Мазыры я ўжо быў некалькі год таму, але гэты блог я тады не пісаў, таму і артыкулаў пра Мазыр я яшчэ не рабіў. Гэтым разам усе цікавосткі не абыйшоў (бо і так часу было нямнога), таму дзе-нідзе буду карыстацца фотаздымкамі і з мінулай вандроўкі



( Чытаць далей...Collapse )

Яшчэ адна роварная вандроўка, што адбылася ў нядзелю 17 сакавіка. Паколькі напярэдадні ўвесь дзень з перапынкамі ішоў дождж, то гэтым разам абраў маршрут асфальтавымі і жвіровымі дарогамі, не жадаючы мясіць бруд палявых і лясных грунтовак (праўда, забягаючы наперад, за ноч і раніцу ўсё паспела падсохнуць, таму нават жвіроўкі, якіх напярэдадні пужаўся, выявіліся сухімі і лагоднымі)



( Чытаць далей...Collapse )

Звычайна такія вось вандроўкі выходнага дня я больш-менш дасканала планую, едучы загадзя намаляваным трэкам (ну, часам і адхіляючыся ад яго - усялякія выпадкі бываюць). У суботу 9 сакавіка выйшла інакш - я меў ў нататках толькі стартавую кропку ў Палонцы, расклад руху цягнікоў Ліда-Баранавічы на патэнцыйнай фінішнай кропке дзе-небудзь на адрэзку паміж Наваельняй і Моўчадзю і 6 гадзін на тое, каб выдатна правесці свой час. Было зразумела, што давядзецца імправізаваць, бо ад Палонкі да Моўчадзі ідзе асфальт, дый адлегласць паміж чыгункамі там невялікая



( Чытаць далей...Collapse )

Пачынаць распавяданне з тэмы надвор'я - хіба нешта можа быць больш банальненька, але што тут рабіць, калі з роварнымі вандроўкамі без гэтага ўвогуле ніяк - тым болей, у самым пачатку сезона. Карацей, снег і лёд за горадам у нас амаль канчаткова патаялі, але ж маразы час ад часу яшчэ завітваюць (асабліва ўначы), таму расслабляцца і супакойвацца ранавата. Суботні дзень 2 сакавіка ўвогуле па прагнозах абяцаў быць (і быў, дарэчы) марозненькім, а да крэпкага такога "мінуса" на градусніку дадаўся яшчэ і досыць моцны паўночна-заходні вецер. Але ж скатацца куды-небудзь усё роўна хацелася, таму я намаляваў сабе напярэдадні трэк з разлікам на рух пераважна з поўначы на поўдзень - і рушыў у дарогу



( Чытаць далей...Collapse )