У мінулую нядзелю першапачаткова я планаваў нікуды не ехаць, а "займацца справамі" (пад справамі мелася ва ўвазе сядзенне дома і глядзенне валейбола, футбола і гандбола ў інтэрнэціку) - ну, хіба што ўраніцы скатацца куды-небудзь пад Лясную. Але ж у выніку адгукнуўся на прапанову скатацца "куды-небудзь". Пад словам "куды-небудзь" хавалася даўно ўжо жаданае для мяне месца - Краснасельскія кар'еры. Я туды хацеў патрапіць ужо даўно, але аднаму туды дабірацца, не ведаючы, што там робіцца зараз, было неяк стрыкотна. У кампаніі ж чалавека, які там ужо быў і кар'еры больш-менш ведае - калі ласка



( Чытаць далей...Collapse )

Пакуль за акном восень і дажджы, трошкі падражнюся летнімі фотаздымкамі. Перадгісторыя ў нас сёння такая: у адзін добры чэрвеньскі вечар мне трэба было скатацца на іншы канец горада, каб пакарміць котку. Але ж, я вырашыў зрабіць з гэтага працяглую вечаровую катанку і праехаць праз суседні раён :) А што з гэтага выйшла - за гэтым, калі ласка, пад кат


( Чытаць далей...Collapse )

Папярэднія часткі:
Палеская хадзілка: Капцэвічы-Славінск-Ляскавічы
Ляскавічы: "сталіца" Прыпяцкага нацыянальнага парка



( Чытаць далей...Collapse )

Папярэдняя частка

Пасля доўгага перахода лесам і берагам Прыпяці дзесьці ў 10:45 я ўжо быў у Ляскавічах. Аўтобус на Петрыкаў адыходзіць адсюль у 12:15, таму ў мяне было яшчэ паўтары гадзіны на знаёмства з вёскай



( Чытаць далей...Collapse )

Нешта апошнім часам загалоўкі маіх нататак больш нагадваюць шыльды з маршрутамі якіх-небудзь прыгарадным аўтобусаў (хіба што са Слоніма да Лясной ніякага прамога спалучэння няма і не патрэбна, дый тымі дарогамі, якімі катаюся я, рэйсавы транспарт у любым выпадку звычайна не ходзіць), але вось як інакш абазваць гэты артыкул? Узяць з галавы якія-небудзь "Фарбы адыходзячага лета?" І напісаць пра тое, што ўжо хутка самы прыгожы час восені, наваколле хутка мяняецца і лепш за ўсё бачыць гэта дзе-небудзь у лясах, а дзе пад Баранавічамі бліжэйшыя лясы... Буэ, якая рамантычная папса і ўвогуле зашквар... Карацей, паколькі ў суботу я капаў градкі ў вёсцы, а ў панядзелак ураніцы на працу, то меў я на мінулым тыдні час на скатацца куды-небудзь толькі ў нядзелю, дый то хацеляся вярнуцца дадому да вечара - таму і кіламетраў было нямнога, паехаў недалёка, трошкі чаго, зразумела ж, пафатаграфаваў, што вам і пакажу зараз пад катам


( Чытаць далей...Collapse )

У мінулую суботу 14 верасня праехаў досыць вялікім і насычаным маршрутам, чарговы раз звязаўшы два напрамкі Баранавіцкага чыгуначнага вузла, гродзенскі і брэсцкі. Многа фотачак і трошкі тэксту пад катам



( Чытаць далей...Collapse )

Напрыканцы жніўня ровар пабыў на рамонце, а куды-небудзь далей ад Баранавічаў выбрацца хочацца (тым болей, на вакацыях трошкі больш за тыдзень пабыў), таму ў нядзелю 25 жніўня выканаў ужо досыць сталую традыцыю хоць раз на год у жніўні-верасні выбірацца куды-небудзь на Гомельшчыну. Гэтым разам ужо такі знаёмы і амаль што родны цягнік Гродна-Гомель адпраўленнем 0.45 ад Баранавічаў-Палескіх прывёз мяне ў Петрыкаўскі раён, дзе я ў 5.11 раніцы выскачыў на станцыі Капцэвічы, што знаходзіцца ў аднайменнай вёсцы. Пра гэты дзень далей і распавяду ажно ў трох частках



Страва:


( Чытаць далей...Collapse )

У канцы жніўня прыкладна тыдзень быў на вакацыях, пару разоў скатаўся за горад. У пятніцу 30 жніўня праехаўся некалькімі ўжо знаёмымі кропкамі Ляхавіцкага раёна. Трошкі фотаздымкаў і тэксту пад катам



( Чытаць далей...Collapse )

Хаця б раз за летні сезон скатацца ўвечары ўзгоркамі паўночнай часткі Баранавіцкага раёна да Моўчадзі - файная традыцыя, не стаў прыпыняць я яе і зараз, у адзін цёплы жнівеньскі вечар. Трошкі тэксту і фотаздымкаў пад катам



( Чытаць далей...Collapse )